Chili, het eerste land wat we bezoeken tijdens onze trip naar Zuid-Amerika. Daarnaast het duurste land en daarnaast waarschijnlijk ook het enige land wat we zullen bezoeken waar veel en goede wijn gemaakt wordt. Voor ons reden genoeg om dit te gaan ontdekken en proeven. Proef je met ons mee?

De meest bekende en grootste wijngebieden liggen in de buurt van Santiago, en dat komt ons goed uit want dat is onze thuisbasis. Vanuit hartje Santiago gaan we gewoon met de metro naar wijnhuis numero uno. Het is even zoeken en opeens zien we dat we aan de voet van het Andes gebergte staan. Een klein half uurtje wandelen we langs de weg. Het is heet. Niet echt een pretje maar het is de moeite waard. We bezoeken Viña Aquitania. Een klein boetiek wijnhuis waar we vriendelijk ontvangen worden. We hebben geluk en over een minuut of twintig zou er een tour beginnen. Dat geeft ons mooi even de gelegenheid om bij te komen en af te koelen.

Al snel komen we er achter dat het wijnproeven in Chili een beetje anders werkt dan in Nieuw Zeeland. Je kunt niet zomaar ergens binnen wandelen en voor een appel en ei een slokje wijn proeven. Eigenlijk kun je overal alleen op afspraak terecht en volgt er direct een tour van minstens een uur langs alle facetten van het wijnmaken. In dit geval vinden we het wel leuk, een nieuw land nieuwe technieken, we leren een hoop. Maar om nou overal een tour te doen.. Tja daar zijn we het toch niet helemaal mee eens. Het kost vaak al gauw tussen de €25 en €50,- en eigenlijk zijn we vooral benieuwd hoe de wijn smaakt. Hoe hij gemaakt wordt dat weten we inmiddels wel een beetje.

Ondanks onze verwachtingen was de tour bij Viña Aquitania de moeite waard. Onze gids kon interessant vertellen en we leerden toch nog het één en ander. Na de tour was het tijd voor de tasting. We hadden geluk want de enige persoon die de tour wel van te voren had geboekt had gekozen voor de Premium wijnen, en onze gids vond ons blijkbaar aardig genoeg om ons mee te laten proeven. Marc is ontzettend onder de indruk van de Pinot Noir (wat ook tevens zijn favoriete druif is) en ik laat me blij verrassen door de Cabernet Sauvignon. De smaak veranderde met de minuut en het was een spannende wijn.

Bij Restaurant Boragó werden we ook al geïmponeerd door de wijnen uit dit land en daarom besloten we dan ook toch maar een klein uitje naar één van de grootste wijngebied van het land te maken. De Colchagua vallei. Santa Cruz biedt een goede uitvalsbasis biedt om de verschillende wijnhuizen te bezoeken. Mocht je verlegen zitten om accommodatie in Santa Cruz kunnen we je Hostal del Centro Santa Cruz aanraden. Pepe, de gastheer, kletst wat veel, maar wil je met alles helpen. (te boeken via Airbnb). Pepe verhuurt ook mountainbikes om het wijngebied te verkennen. Voor ongeveer € 7,- per dag kun je lekker gaan en staan waar je wilt. En dat is ook wel nodig want de wijnhuizen liggen redelijk ver uit elkaar. Santa Cruz ligt op ongeveer 3 uur rijden van Santiago en is goed per bus te bereiken.

Wij kwamen in de loop van de middag aan in Santa Cruz en na een empanada van de centrale bakkerij (niet te missen) hebben we wel zin in een glaasje wijn. We besluiten de fiets te pakken en nog even naar Laura Hartwig te rijden. Een kleine boerderij waar we de wijnen per glas kunnen bestellen. We drinken onze eerste Malbec in dit land, een druif die vooral in Argentinië bekend is maar de Chilenen kunnen er ook wat van! Ook maken we hier kennis met de Carménère. Een druif die in de rest van de wereld niet kan groeien, maar in Chili misschien wel de grootste onder de rode wijnen is.

De volgende dag gaan we vroeg op pad want we hebben een behoorlijke planning. Eerst is het even aanpoten want we moeten een stukje omhoog, langs de stoffige weg maar door een prachtig landschap. Na zo’n 40 minuten fietsen komen we bij de oprit van Lapostolle. Een indrukwekkend landgoed. Na nog zo’n twintig minuten langs de wijngaarden te hebben gefietst komen we bij het wijnhuis zelf. Helaas worden we niet zo vriendelijk ontvangen en is het alleen mogelijk om de premium tour te doen voor zo’n €50,- per persoon. Nee dat zien we niet zitten, zeker niet als het op zo’n onvriendelijke manier moet. Nouja dan de berg maar weer af op de mountainbike.

Gelukkig hebben we bij het tweede wijnhuis meer geluk. Montes. We mogen meteen aanschuiven voor een proeverij. Het uitzicht is prachtig, en de wijnen zijn heerlijk.  Met als hoogtepunt de Purple Angel, een Carménere met een klein beetje Petit Verdot. Een percentage van onder 10% mag officieel geen blend genoemd worden. Daarnaast valt ook de Shiraz van de Alpha lijn goed in de smaak. Voor zeven wijnen betalen we ongeveer € 10,-..Onze gids vertelt ons dat Montes de duurste wijn van het land produceert. De wijn kost ongeveer €300,- veel, maar niet veel als je het vergelijkt met de grote wijnen van Frankrijk. Te veel voor ons om te proeven. We besluiten nog even op het terras te gaan zitten met een glaasje bubbels. Als we het kaasplankje voorbij zien komen zijn we makkelijk makkelijk over te halen. Lekker even genieten voordat we weer de mountainbike op moeten.

We besluiten nog een ander wijnhuis te bezoeken. Las Niñas. Klein, voordelige wijnen maar een ontzettend vriendelijke gastheer. De wijnen kosten nog geen €5,- per fles en we mogen alles proeven. Zeven wijnen voor pakweg €11,-. Lekker fruitige Reserva Shiraz, voor buiten in het zonnetje. We blijven veel te lang hangen, en dan zit de dag er alweer op.

Toch lijkt het erop alsof veel van de wijnhuizen van Santa Cruz het toch nog niet helemaal begrijpen. Of wij begrijpen het niet dat kan ook. Maar de wijnhuizen liggen soms zo ver van elkaar dat het met de fiets niet te doen is, de taxi’s vragen de hoofdprijs en de wijnhuizen zelf organiseren geen transport. Dat is toch een beetje dom? Nouja dat vonden wij in ieder geval want zo loop je een hoop klandizie mis. Zo organiseert Vina de Santa Cruz sterrentours maar kun je er met geen mogelijkheid komen tenzij je 60 km in het donker op je fietsje wilt.  Dat terzijde waren de wijnen van de Calchugua vallei zeker de moeite waard.

Tijdens onze eerste avond in Santa Cruz ontdekte we een klein wijnwinkeltje. VinoNauta. Al snel raakte we aan de praat met de eigenaar; Ivan. (meer mensen dan wij en de eigenaar pasten er overigens ook niet in) Hij verkoopt wijnen met een verhaal, wijnen van kleine wijnhuizen in Chili, die op bijzondere manieren zijn gemaakt. Zo kochten we bij hem onze eerste wijn gemaakt in kleien vaten, en adviseerde ook hij ons naar Bodegas RE te gaan, waar jullie later nog meer over zullen lezen.

Oja en wil je lekker eten in Santa Cruz? Wij waren blij verrast door Peruaans restaurant Sumaq Nuesta. Een enorme eetzaal waar we als eerste binnenkwamen om negen uur maar waar het om elf uur stampens vol liep. De pisco sour is lekker, en de ceviche past er perfect bij.

De dag erna aten we Italiaans bij La Familia de Santis. We werden verrast door de fijne pizza’s en goede wijn.

Drinken jullie wel eens Chileense wijnen? Wat is je favoriet?