Even kort wat ons zoal bezig houdt. Op de Auckland Car Fair hebben we een prachtig busje op de kop weten te tikken. Een Toyota Hiace. De vorige eigenaars, twee Engelse meiden, hebben er goed voor gezorgd en een handige bed/bank-constructie ingebouwd. (hier later meer over) Auckland waren we een beetje zat dus zijn we na de nodige boodschappen naar het noorden gereden, naar de Matakana Region. En hier is het leuker dan verwacht en blijven we al bijna een week hier hangen… Maar waarom?

Via de app Wikicamps ontdekten we de camping/motel Bethshan in Algie Bay. De recensies waren zo goed dat we niet anders konden dan een kijkje gaan nemen. En niks bleek minder waar te zijn. Wat een fantastische plek, pal aan het water! Evan en Shirley Algie (het zit me nog steeds dwars dat ik ze niet heb gevraagd hoe het kan dat ze hun naam delen met het dorpje) zijn ontzettend vriendelijk. Een fantastische camping pal aan zee. Alle voorzieningen zijn inbegrepen in de prijs wat voor campings nogal bijzonder is hier. De warme douche is voor niks maar zo ook het internet, de wasmachine, de droger, de kayakverhuur, de trampolines, de trampoline in het water, de kruidentuin enzovoort enzovoort. Een perfect plekje om de boel eens even op orde te krijgen. Een aantal dagen genieten we dan ook gewoon even van de rust en de vogeltjes die fluiten.

 

Maar dan is het tijd om de omgeving te verkennen. Matakana regio is nog niet ontdekt door het grote publiek. Er zijn een paar kleine wijngaarden en dat spreekt ons wel aan. Niet te veel commercie en lekker kleinschalig. We stippelen een route uit en beginnen ons bezoek bij een appelgaard waar cider geproduceerd wordt. De denkwijze van Jones Road Ciders is een beetje anders dan van de andere Nieuw Zeelandse cidermakers. Ze gebruiken meer de Franse stijl. Door sommige gedefinieerd als een beetje mesterig of boers. Klinkt vreemd, maar dit valt ons goed in de smaak. Tenminste niet zo zoet als de cider die we tot nu toe geproefd hebben. Een goed begin van de dag.

Vervolgens rijden we door naar Omaha Bay Vineyard. Deze winery ligt op een prachtig plekje uitkijkend over de baai. Het stel wat de wijngaard runt zijn hier eigenlijk gewoon als hobby mee begonnen. Hij werkt doordeweeks gewoon in Auckland, en in z’n vrije tijd maakt hij wijn. Hun productie is dan ook niet zo groot, maar de wijn smaakt erg goed. De Flora is nieuw voor ons en smaakt anders dan wat we tot nu toe hebben geproefd. Wij zijn fan!

We vervolgen onze route naar Hyperion. In de folders staat hij omschreven als een kleine Franse boetiek winery, en dat klopt ook wel een beetje als eigenaar John op z’n grasmaaier ons verwelkomt. Ook hier gaat alles kleinschalig en John vertelt ons uitgebreid over hoe ook hij van z’n hobby z’n beroep maakte. Aan de muur hangt een artikel waarin John geïnterviewd wordt en hij beschrijft daar de drie manier om “into winemaking” te raken. De eerste is als je uit een Frans gezin van wijnboeren komt, de tweede is als je op één van de prestige wijnuniversiteiten van Frankrijk, Australië of Zuid-Afrika hebt gezeten, en de derde is als je de lol niet meer inziet van je eigen baan en je je vastbesloten bent je leven over een hele andere boeg te gooien. John behoorde tot de laatste categorie, en dat lijkt hem uitstekend te bevallen. Een inspirerende man die lekkere wijn maakt.

De volgende dag bezoeken we Heron’s Flight. We hebben hier een hoop overgelezen want hier specialiseren ze zich in Italiaanse druiven. De Sangiovese en Dolcetto zijn druiven die je in de rest van Nieuw-Zeeland niet veel tegen komt. Daarbij is het ook nog eens de oudste wijngaard van de regio. De focus ligt op de rode wijn, maar om een breed publiek aan te spreken produceren ze ook een prima rosé. De eigenaresse laat ons de Reserves proeven. Lekker hoor, maar wat ons betreft zijn ze over een paar jaar misschien nog lekkerder.

Als laatste bezoeken we Brick Bay. Het restaurant en de cellar liggen in een prachtige omgeving. Het restaurant is een soort kas. Het bijzondere aan deze wijngaard is de combinatie wijn, eten en kunst. Vanaf hier kun je namelijk de Sculpture Trail lopen. Een 2km lange wandeling langs allerlei beelden die in de prachtige tuin van Brick Bay liggen. Helaas hebben wij geen tijd voor beide en houden we het bij de wijn. Ook hier komen alle druiven van eigen wijngaard en wordt er dus niks geïmporteerd uit andere gebieden.

In Matakana hoef je je zeker niet te vervelen. Op zaterdagochtend is er een grote Farmersmarket in het stadje waar alle lokale producten te krijgen zijn. Superleuk om hier een picknick bij elkaar te sprokkelen en met een lekker flesje wijn op één van de mooie strandje te gaan zitten.

 

Tip: de bioscoop van Matakan. Een filmhuis waar elke zaal op een andere manier gedecoreerd is. Van duizenden handgemaakte papieren bloemen tot een enorme kroonluchter. Ze draaien er dan ook voornamelijk arthouse films. Bij The Vintry kun je voor de film een wijntje of een biertje uitzoeken om mee de zaal in te nemen. Bij dit gezellige barretje staan alleen maar lokale bieren en wijnen op de kaart.

 

Ja wij weten het wel zeker, we komen op de terugweg nog een keertje terug bij de familie Algie in Algies Bay!