Het laatste eiland van onze reis naar de Galapagos eilanden, Isla San Cristobal. Dit is tevens ook het eiland waarvandaan we terugvliegen naar het vasteland. Ook hier is een hoop te doen. We hebben hier een fijne tijd gehad. Vier nachten verblijven we op Isla Cristobal en dat is precies goed. Lees hier wat we allemaal beleefden.

Vanaf Isla Santa Cruz nemen we ’s middags de boot naar Isla San Cristobal. We hebben inmiddels al best wat zeeleeuwen gezien op de andere eilanden, maar wat ons hier te wachten staat, is wel heel bijzonder. Een hele kolonie schreeuwende, piepende en kreunende wezens die ons welkom heten op het eiland. Ons hotel ligt op zo’n vijf minuten lopen van de haven (Casa de Jeimy). Een prima kamer, uitzicht op zee en wederom een gemeenschappelijke keuken.

Isla San Cristobal is het beste eiland om te gaan duiken. Eén van onze grootste hobby’s, maar op de Galapagos Eilanden ook één van de duurste activiteiten. Kicker Rock is de plek waar je wezen moet. Een garantie kunnen ze niet bieden, maar de kans is zeker 85% om hamerhaaien te zien. Iets waar wij al heel lang op hoopten. Maar toch, met de onzekerheid van de stromingen, het financiële plaatje en het feit dat we al 1,5 jaar niet gedoken hebben maken we de domme beslissing om niet te gaan. Iets waar we achteraf spijt van krijgen.

Playa Punta Carola

Onze eerste activiteit op San Cristobal is een bezoek aan Playa Punta Carola. Via een korte wandeling komen we op een hagelwit strandje met een enigszins wilde zee. Gelukkig zien we nog wat andere mensen snorkelen en durven we het wel aan. De pier ligt vol met zeeleeuwen en als je daar langs snorkelt, zie je ze gegarandeerd in het water duiken en komen ze nieuwsgierig een kijkje nemen om te zien wie je bent en wat je daar doet. Het is heel belangrijk om de zeeleeuwen niet aan te raken, ook al zien ze er nog zo aaibaar uit, want dit kan hun natuurlijke geur aantasten en op deze manier worden ze niet meer erkend door hun moeder. Dit kan leiden tot de dood van de jonge zeeleeuwtjes, dus hoe knuffelbaar ook, niet doen! Ondertussen zwemt er ook nog even een enorme zeeschildpad voorbij. In het ondiepe water, tussen een paar rotsen, ligt een heel jong zeeleeuwtje heerlijk te genieten van het warme water. Hij is ontzettend speels en daagt ons keer op keer uit om te spelen. Alsof we nog niet genoeg wildlife hebben gezien, wandelen we vanaf het strand nog even de pier op. Eén van de iconische dieren van de Galapagos eilanden is de blue footed boobie. Een prachtige grote zeevogel met fel blauwe pootjes. We hebben nog geen kans gekregen om deze goed te kunnen bekijken, maar op deze pier zitten er een paar heerlijk rustig van het zonnetje te genieten.

We vervolgen onze weg over het pad langs de kust. Het is er heerlijk rustig, en met een lekker zeebriesje is het prima uit te houden. We lopen een flinke berg (Cerro Tijeretas) op naar het uitzichtpunt om de Fregatvogels over te zien vliegen. In het broedseizoen blazen de mannetjes hun rode nek op om indruk te maken op de vrouwtjes. Helaas zijn we net te vroeg, maar het is desalniettemin een indrukwekkend gezicht om de enorme beesten over ons heen te zien zweven. Onderweg komen we nog een tweede snorkelplek tegen. Ik laat het even links liggen, maar Marc kan er geen genoeg van krijgen. Het water is hier wat viezer en er lijkt een laagje op het water te drijven. Toch zijn er weer een hoop zeeleeuwen, roggen en zelfs een schorpioenvis te zien.

Vlak voordat je terugkomt in het stadje loop je langs een strandje genaamd Playa Mann waar je perfect de zonsondergang kunt aanschouwen. Aan de horizon springen de zeeleeuwen speels door het water. Bijna elke avond staat er een vrouwtje verse empanada’s te bakken. Gevuld met kaas en met een super lekkere verse salsa! Samen met een biertje is dat echt genieten.

Playa Loberia

Aan de andere kant van het dorpje ligt nog een ander strand, Playa Loberia. Het is op loopafstand maar het is een lange saaie weg langs het vliegveld, waar weinig schaduw is. Wij besluiten een taxi te nemen. Het strand is niet zo mooi en rustig als we de dag daarvoor hebben gezien, maar we wagen er toch een duikje op. Het stikt er van de enorme zeeschildpadden! Wederom bijzonder en uniek. We komen wel vijf verschillende reuzen tegen en ze zijn helemaal niet bang of schuw. Een mooi moment voor een foto-sessie. Terug op het droge vermaken we ons de rest van de middag met het aanschouwen van de zeeleeuwen. De geluiden die ze maken zijn ontzettend grappig. Het zijn allemaal een soort zeurende baby’tjes die kreunen en zuchten alsof hun leven er van af hangt. We nemen de tijd om hun gedrag eens rustig te bekijken.

Zoals ik eerder al vertelde, koken we veel zelf. Maar op Isla Cristobal vinden we per toeval een leuk lokaal restaurantje. Het had geen naam, maar buiten staat een grote kast waarin tientallen kippen aan het spit gebraden worden. Je kunt er dan ook maar één ding bestellen en dat is, je raadt het al, kip! De kippensoep vooraf was niet zo’n succes,  we vonden zowel kippenvoetjes als andere ondefinieerbare delen van het beest, maar het hoofdgerecht was top. Echt lekkere gebraden kip met frietjes en sla! Voor een bord vol betaal je $6,95. Prima dus!

San Cristobal was het laatste eiland wat we bezochten. Binnenkort lees je hier een kostenoverzicht over de Galapagos eilanden. Het is namelijk niet zo duur als je denkt!