Niet ver van Quito ligt een klein dorpje in het cloudforest van Ecuador. Mindo: een birdwatching paradise. Makkelijk bereikbaar, en een heerlijk koel klimaat. Er leven heel veel verschillende vogels. En in Zuid-Amerikaanse regio’s hebben we het dan niet over de postduif of de huismus. Serieuze vogels dus. Wij brachten een bezoekje aan Mindo. Lees hier met ons mee.

Mindo ligt op zo’n twee uurtjes rijden met de bus vanuit de hoofdstad van Ecuador, Quito. Het is wel even zoeken voordat je op het juiste busstation bent, maar daarna is het een eitje. Mindo is klein en overzichtelijk, alles is op loopafstand van het geïmproviseerde busstation. Wij verblijven deze dagen in Hostal Rubby. Een fijn rustig plekje aan de rand van het dorpje. De kamers kijken uit over de dichtbijgelegen bergen en het cloudforrest. Elke kamer heeft een balkonnetje met een relaxte hangmat en overal hangen vogelvoedhuisjes. De kolibri’s vliegen je dan ook letterlijk om de oren. Zoveel hebben we er nog nooit gezien. Rubby is ontzettend behulpzaam en brengt ons al snel in contact met een gerenommeerde vogelspotter.

Vogelspotten met Danny Jumbo

Dezelfde middag nog hebben we een afspraak met Danny Jumbo. Volgens zeggen één van Mindo’s beste vogelspotters. We zijn erg benieuwd wat hij te vertellen heeft en wat we zouden kunnen spotten in de jungle van Mindo. Danny vertelt dat hij een professionele telescoop heeft waardoor het vogelspotten een hele andere dimensie krijgt. Ik denk dat wij onszelf beter een soort aspirant-vogelspotters kunnen noemen want we hebben geen idee hoe zoiets in z’n werk gaat. We besluiten met Danny in zee te gaan en gaan de volgende ochtend om 6 uur met hem op pad. Ecuador telt meer dan 1700 vogelsoorten waarvan er ruim 500 in Mindo en omgeving te vinden zijn, dus we zijn ontzettend benieuwd.

Op pad met een telescoop

Het is nog een beetje schemerig en we rijden met Danny naar het dichtbeboste gebied. Danny is heel geconcentreerd en merkt elk geluid op. Hij imiteert de vogelgeluiden zelf of met zijn telefoon om de vogels te lokken. Al snel spot hij een Bicolored Hawk, een roofvogel die volgens hem heel bijzonder is. We merken dat de telescoop echt een enorm verschil maakt. Je kunt het gedrag van de vogel zo rustig observeren en het lijkt alsof hij op nog geen meter afstand van ons af zit. Dat is verre van waar, want wij zouden hem met het blote oog niet eens gezien hebben. Bijzonder, maar we hopen toch op wat meer kleur.

De Motmot

Al snel horen we een aantal spechten tikken op de boom. Ook dit is goed te zien met de telescoop en het is een prachtig om hun rode koppies te kunnen bewonderen. Dan lokt Danny een Motmot, ja zo heet hij dus echt en het is een heel grappig kleurrijk beestje . We kunnen er zo lang naar kijken als we willen en Danny vertelt ons dat je met een telefoon heel makkelijk foto’s kunt maken door de telescoop. In deze blog dus vooral Iphone-foto’s want mijn DSLR-zoomlens reikt helaas niet ver genoeg om de vogels goed in beeld te krijgen. Deze foto’s zijn dus ook niet van de kwaliteit die jullie van mij gewend zijn.

Dan komen we bij een open plek, een soort vallei waar je best ver kunt kijken. We horen een raar geluid en het blijken de eerst toekans te zijn die langs vliegen. Een droom die uitkomt! Dit is toch wel, na de ara, de ultieme tropische vogel als je het ons vraagt. Meer dan tien toekans nestelen zich in de bomen waar ze lekker een besje eten.

We vermaken ons op deze manier al gauw een uurtje of vier met Danny. We zien verschillende kolibries rondvliegen, maar die zijn te snel om goed te bekijken. Als we bijna weer bij de auto zijn verstijft Danny opeens. “Stop” zegt ‘ie. Ik hoor de Cock of the Rock. De meest beroemde vogel van het gebied en zeer zeldzaam. Hij wordt in dit stuk van Mindo bijna nooit gespot. We wijken van het pad af en gaan op zoek. Danny imiteert de geluiden van de deftige beesten perfect en na goed zoeken zien we inderdaad een rood kopje boven de bomen uitsteken. We kunnen het niet heel goed zien maar het is toch wel heel erg bijzonder om zo’n zeldzame vogel te spotten.

Restauranttips

Mindo is een gezellig dorpje met een aantal restaurantjes waar je prima een hapje kunt eten. Mocht je een bezoek brengen aan Mindo dan kan ik de volgende zaakjes aanraden.

• El Quetzal, een chocolade-museum waar je een prima (maar dure) brownie kunt eten. De zelfgemaakt Ginger Ale is lekker en verfrissend. De chocolade uit Mindo is wereldwijd bekend. Hoe puurder hoe beter!
• Restaurant Oasis, een gezellig zaakje met een Duitse kaart. Zuurkool wordt zelf gemaakt en ook het brood is zelfgebakken.

Wat is er nog meer te doen in Mindo?

Je kunt je prima een dag of drie vermaken in Mindo. Marc heeft ’s ochtends nog een wandeling naar The Yellow House gemaakt. Je betaalt een klein bedrag om over het goed onderhouden pad te mogen lopen en er vliegen talloze toekans rond. Des te verder je wegloopt van Mindo des te dichter het bos wordt.

Het is ook de moeite waard om El Descanso te bezoeken, een hostel met een prachtige tuin erom heen waar voldoende fruit is om honderden kolibries aan te trekken. Ook hier betaal je een kleine vergoeding voor het bezoek aan de tuin.

Ben je binnenkort in Quito dan mag je een bezoek aan Mindo niet overslaan. Een birdwatching tour met Danny kost voor 4 uur $60,- in totaal en deze boek je hier.