Via de Gustu Group komen we bij verschillende jonge ondernemers terecht die stuk voor stuk een inspirerend verhaal met ons delen. Allemaal gaan ze hun dromen achterna en durven ze risico’s te nemen. Gustu ondersteunt deze starters en brengt ons met ze in contact. Vandaag het verhaal van Fernando en zijn Cuñapés bij Los Qñapés.

Ons allereerste bezoek aan één van de aanbevelingen van Sumaya is Los Qñapés. We hebben eigenlijk geen idee wat we kunnen verwachten. Iets met snacks en koffie. Nou, dat klinkt eigenlijk wel goed. Zodra we binnenwandelen worden we dan ook enthousiast begroet door Fernando Mirabel, de eigenaar van deze pas 8 maanden oude tent.

We mogen plaats nemen aan de bar waar Ruth ons te woord staat. In het Spaans. Oei, dat is even lastig, want na de twee weken Spaanse les in Sucre gaat het toch nog niet helemaal vanzelf. Toch begrijpen we elkaar en met handen en voeten komen we een heel eind. We krijgen direct een groot glas jugo de mocochinchi, een soort ice tea getrokken van gedroogde perzik. Deze kennen we nog uit Santiago en is heerlijk verfrissend.

Bij Los Qñapés serveren ze, zoals de naam al doet vermoeden, kleine hapjes. De herkomst hiervan ligt in Santa Cruz, de op één na grootste stad van Bolivia. Alsof we zijn aangeschoven bij een degustatie-menu verschijnt het één na het andere hapje op tafel. We beginnen met de originele Cuñapé. Er zijn twee varianten, één uit de oven en één gefrituurd. Het is een soort broodje gemaakt van Yuca (casave) banaan en kaas. De structuur is bijna elastisch en het is heerlijk.

Nadat we de jugo soldaat hebben gemaakt, krijgen we twee grote koppen ouderwetse filterkoffie. Boliviaanse bonen natuurlijk. Ruth verbaast zich erover dat wij suiker noch melk in de koffie willen. Dat is iets nieuws voor de Bolivianen. Onze bordjes blijven ook niet te lang leeg want al snel verschijnen er verschillende varianten op de cuñapés. Onze aandacht wordt getrokken door de Masaco de yuca con charque. Charque is gedroogd rundvlees. Vrij heftig van smaak, niet helemaal mijn ding, maar Marc vindt het lekker. Alle gerechtjes worden a la minute gemaakt. Niks komt uit de vriezer of is al voorgebakken.

Ook bij Qñapés werken ze met het Kilómetre Cero principe. Alle producten komen uit eigen land en daarnaast is alles vers en biologisch. Daar kunnen we in Nederland nog wel wat van leren. Ze zijn slechts geopend van drie uur ’s middags tot 10 uur ’s avonds. Ruth legt uit dat het meer als een soort high tea wordt gezien. Een traditie uit Santa Cruz. Naast dat er heerlijke hapjes geserveerd worden bij een goeie bak koffie, fungeert de ruimte ook als kunst galerie. Lokale artiesten presenteren en verkopen hier hun werk.

Onze eerste ervaringen in La Paz vallen zeker niet tegen. Dit smaakt naar meer.