Een droom die uit zou komen.. Eindelijk gaan we één van de wereldwonderen bekijken die al jarenlang hoog op mijn verlanglijstje staan. Machu Picchu. De verwachtingen zijn hoog en dat maakt het gevaarlijk. Valt het mee of valt het tegen? Lees hier wat wij vonden van één van de bekendste bouwwerken ter wereld. Reis met ons mee naar Machu Picchu in Peru!

De Inca Trail

Nadat ik in 2010 met mijn ouders verschillende complexen van de Maya’s bezocht, was mijn interesse voor de Inca-cultuur gewekt. Ik verbaasde me erover hoe men in die tijden al zo innovatief konn bouwen maar ook dat dit zo lang voor de huidige beschaving verborgen is gebleven. Toen we besloten naar Zuid-Amerika te gaan, was dit dan ook mijn nummer 1, en niet zomaar een bezoekje aan Machu Picchu, nee, het liefst wilde ik de wereldberoemde Inca trail lopen. Een wandeling van vier dagen net zoals de Inca’s dat indertijd deden. Slapen in tentjes en volop aan de wandel en de klim. Helaas moet deze Inca-trail minimaal 6 maanden van te voren geboekt worden en betaal je zomaar €500 per persoon. Dat was ons echt te gortig en dus besloot ik mijn droom te laten varen en ter plaatse in Cusco voor een andere trekking te kiezen. Keuzes genoeg.

De opties vanuit Cusco

Vanuit Cusco kun je verschillende trekkings boeken: de Lares, de Salkantay en de Jungletrekking zijn de bekendste, maar er zijn nog veel meer opties. Gezien de gezondheidsprobleemjes waar we allebei de afgelopen maanden mee kampten en het ontbreken van goede wandelschoenen besloten we het niet te moeilijk te maken voor onszelf en wilden we voor de Jungletrek gaan: een combinatie van mountainbiken en wandelen, met de langste wandeldag van 7 uur. Onderweg is er mogelijkheid om te raften en/of te zijlijnen. Slapen doe je in hostels, dus een stuk minder primitief dan de andere trekkingen. Voor een driedaagse tour betaal je ongeveer €150 per persoon.

Het mocht echter niet zo wezen. De dag voor vertrek belandde ik in het ziekenhuis en ik was daar een week onder de pannen. Langzaam maar zeker werd ik bang dat ik het allemaal wel kon vergeten. Van mijn bed naar het toilet was al bijna een dagtaak, laat staat een wandeling van 7 uur… Het kostte me een week om er weer enigszins bovenop te komen, maar nog steeds was zo’n lange wandeling geen goed idee. Er zat niks anders op dan met alle andere toeristen in die peperdure trein te stappen en op deze manier Machu Picchu te bezoeken.

De trein

Als je geen meerdaagse wandeling naar Machu Picchu maakt, zijn er slechts twee andere opties. De eerste is een busrit van zo’n 8 uur over grotendeels onverharde wegen en uiteindelijk nog een halve dag lopen naar het dorpje aan de voet van Machu Picchu (Aguas Calientes). De andere optie is een busreis van 2,5 uur … om vervolgens de trein te nemen naar Aguas Calientes. Natuurlijk is dit de meest comfortabele manier, maar zeker niet de leukste wat ons betreft. Het is puur bestemd voor toeristen en het was veruit het duurste treinticket in onze reisgeschiedenis (€80 retour) De  treinrit duurt slechts 1,5 uur en je zit knie aan knie met je overbuurman. We werden goed geholpen door touroperator Reserv Cusco. Zij boekten zowel ons entree ticket voor Machu Picchu (verstandig om een aantal dagen van te voren te boeken) ons treinticket, als ons hotel in Aguas Calientes.

Aguas Calientes

Aguas Calientes ligt aan de voet van de berg waar Machu Picchu op ligt. Iedereen die Machu Picchu wil bezoeken moet dus ook een bezoekje aan brengen aan dit dorpje. En nee, het is niet het meest gezellige dorpje. Het zit vol, maar dan ook overvol met toeristen. De obers staan op straat om je hun slechte buffet restaurant in te kletsen. Dit werkt voor ons averechts maar we krijgen steeds meer het gevoel dat het voor de grote menigte wel werkt. Waarom zouden ze anders nog op straat staan?

Wij kiezen voor iets heel anders: Palate Bistro. Een beetje een afgelegen van de toeristische straatjes ligt een gezellig hostel waar je ook kunt eten. Ze hebben een aantal burgers en pizza’s. Heel erg betaalbaar en best lekker!

Om vervolgens vanuit Aguas Calientes Machu Picchu te bereiken, zijn er twee verschillende opties. De eerste en eenvoudigste is de bus naar boven. Dit kost €12,50 per persoon voor een ritje van 20 minuten. De eerste bus vertrekt om half 5 ’s ochtends. En dit is ook eigenlijk de bus die je wilt hebben, want op deze manier zie je Machu Picchu op het meest rustige moment. Machu Picchu zonder mensen is een mission impossible. Ik denk nu aan een slaapzak meenemen en je stiekem verstoppen, ja dat is misschien de enige optie. Oh, of de Inca Trail lopen natuurlijk, want dan kom je voordat de poort officieel open gaat binnen door de Sungate en heb je het complex dus even voor jezelf. Ja, ik blijf dromen…

De andere optie om boven te komen is wandelen. Eerst een kilometer of 2 langs de rivier om vervolgens 2000 treden omhoog te klimmen.

Machu Picchu

En dan is het toch zo ver, niet op de manier waarop we hadden gewild maar we staan aan de voet van Machu Picchu. Na al zoveel foto’s gezien te hebben blijft het toch heel onwerkelijk. Er hangt een magische sfeer. Dit komt misschien doordat we maar vaag weten wat zich hier heeft afgespeeld, maar ook door de wolken die boven het hele gebied hangen. We lopen snel naar het uitzichtpunt bij het wachtershuisje om de bekende foto te schieten van bovenaf met zo weinig mogelijk mensen er op, maar het zit potdicht. Even balen we ervan maar daarna kunnen we ook wel genieten van de mystieke sfeer die de wolken brengt. Die welbekende foto hebben we immers al zo vaak gezien.

Na even zelf rond gekeken te hebben bij het uitkijkpunt besluiten we terug te lopen naar de ingang om te kijken of we vanuit daar een gids kunnen regelen. Zelf op ontdekkingstocht gaan is leuk, maar we weten uit ervaring (Angkor Wat, Cambodia) dat een bouwwerk als dit pas echt tot de verbeelding gaat spreken als je de verhalen van een gids hoort. Wij kiezen ervoor om niet met een grote groep mee te gaan. We sluiten ons aan bij een privétour van twee Amerikanen. We betalen zo’n €20,- per persoon maar op die manier kun je wel vragen stellen en loop je niet met 20 anderen door het park. De tour duurde 2 uur. Wat ons betreft zeker de moeite waard.

Wonder boven wonder klaarde na de tour de lucht volledig op en zijn we toch nog even terug gelopen naar het uitzichtpunt om de befaamde foto te schieten. Het werd zelfs warm! In een rustig tempo heb je in 2,5 uur het hele complex gezien. Voor ons tijd om aan de terugreis te beginnen. Terug wilden we namelijk wel graag lopen. 2000 traptreetjes naar beneden, fijn voor de knietjes.

 

8 Tips voor een bezoek aan Machu Picchu

1. Neem je eigen lunchpakketje mee. Er is slechts één restaurant bij de ingang van Machu Picchu en daar betaal je €45 (!) voor je lunch. In Aguas Calientes zijn voldoende zaakjes die een lunch voor je klaar maken voor een vijfde van de prijs.
2. Verstop vervolgens je lunch een beetje in je backpack. Volgens de bewaking mag je namelijk geen eten en drinken mee het park innemen. De beveiliging zal proberen je een kluisje aan te praten. Dit is echter een beetje louche bedoeling en officiële gidsen vertelden ons dat het gewoon mee naar binnen mag.
3. Koop je entreekaartje van te voren in Cusco. Er worden ‘maar’ 2500 mensen per dag toegelaten. Vol is dus vol. Een ticket kost €50 per persoon. Dat is geen kattenpis, maar geloof me, het is het absoluut waard.
4. Sluit je af voor de toerist. Ja, ik weet het, wij zijn ook toeristen. Maar denk aan de hordes selfiesticks die je bij de Eifeltoren ziet, de eeuwige Ipads op het plein van de vrede in China, de kuddes die achter een gids met paraplu aanlopen, heb je ‘m? Ja, hier heb je er dus duizenden van bij Machu Picchu. Nu kun je je dag laten verpesten of er om lachen en met een grote boog eromheen lopen. Wij adviseren optie 2.
5. Smeer je goed in met zonnebrand. Ondanks dat het soms vrij bewolkt is, bevind je je toch op 2400 meter hoogte en de zon brandt hier flink. Ook als zij achter de wolken verscholen is.
6. Mocht je Huayana Picchu of Machu Picchu mountain op willen dan betaal je € 15 extra. Het zijn flinke wandelingen en als je hoogtevrees hebt, geen aanrader. Naar de Sungate kun je gratis lopen.
7. Zoek bij de ingang alvast naar een gids. De meeste gidsen die vroeg starten gaan direct naar het uitzichtpunt.
8. Zorg dat je ’s ochtends als één van de eerste bij de toegangspoorten bent.

Ondanks de toeristen en het moeten missen van de meerdaagse trekking was het een unieke ervaring en hadden we het voor geen goud willen missen. Heb jij Machu Picchu bezocht? En vond je het net zo bijzonder als wij?