Een rubriek waar we op zoek gaan naar de beste hotspots in town! Tijdens onze reis willen we op zoek naar het beste van het beste als het aankomt op lokaal eten. Dat betekent niet luxe of duur, maar we gaan opzoek naar authentieke recepten en gerecht van het land of plaats waar we zijn. Om de rubriek goed te kunnen vullen zal ik zowel terugblikken op lekkernijen die we op één van onze vorige reizen ontdekte als nieuwe hidden gem’s met jullie te delen. Van de lekkerste Pho van Saigon tot de beste pie van Nieuw Zeeland. Hebben jullie ook zo’n lijstje met de lekkerste gerechten onderweg? Wij zijn heel benieuwd!

Soms gaat het ver en zoeken we uren lang op internet naar dat ene verborgen restaurantje waar de locals komen en soms struikelen we er over als we het niet verwachten. Het is altijd een verassing en het valt soms tegen. De krenten in de pap delen we met jullie!

 

Al maanden lang verheugen we op ons bezoek aan Vietnam. Het eten schijnt hier anders te zijn dan in de rest van Azië. Tuurlijk, elk land heeft zijn eigen kenmerken en culinaire hoogstandjes maar Vietnam onderscheid zich van de rest. Het eten is er verser gezonder, en groener. Verse kruiden zijn hoofdzaak, en de nieuwe smaakjes zijn voor ons onbekend. Soms slaan we een beetje door in onze hobby, en zo dit keer ook. We googlen wat af opzoek naar de beste plekken om de Vietnamese specialiteiten te vinden. We besluiten er een foodietour van te maken vandaag. De dag begint met een ontbijt en op een website volledig geweid aan het streetfood in Saigon vind ik een route beschrijving naar de beste fruitsalade van het land. We dwalen door steegjes en raken eerst een paar keer de weg kwijt, maar uiteindelijk vinden we een klein foodstalletje wat verstopt is in een heel klein nauw steegje. Het kleine terrasje zit vol met Vietnamezen en iedereen kijkt ons vreemd aan als we plaatsnemen. Al snel komt er een Vietnamese jongenman naast ons zitten die opvallend goed Engels spreekt. Horen we daar nou een Australisch accent? Ja we hebben het aan het rechte eind, de jongen woont namelijk in Sydney maar is geboren in Vietnam. Als hij in het land is voor inkoop rijdt hij 15km heen en 15km terug op de scooter om bij dit kleine stalletje te kunnen eten. Veel beter dan dit wordt het niet zegt hij. Charlie (de jongeman in kwestie) zorgt ervoor dat we al snel zijn voorzien van een heerlijke fruitsalade zoals we die nog nooit gezien hebben en over de rekening hoeven we ons al helemaal geen zorgen te maken. De salade bestaat uit kokosnoot, watermeloen, dragonfruit, mango, papaya, aardbei, avocado en een heerlijke dressing van sinasappel. Bij de salade krijg je een bakje yoghurt. Charlie vindt het zo leuk dat wij op zoek zijn gegaan naar dit zaakje dat hij ons uitnodigt voor een diner. Waar vind je deze hotspot? Ga het smalle straatje tussen Sanouva Hotel op 177  Lý Tự Trọng Street en A& EM Hotel, 179 Ly Tu Trong Street in waar het bord Phố Văn Hóa hangt. Loop door tot het steegje naar links buigt en aan je rechterhand vind je Alley Fruit Cocktail.

We vervolgen onze eettour op zoek naar Banh Mi, het bekendste broodje van Vietnam. De Franse invloeden komen te voorschijn als we de perfecte baquettes zien liggen in de winkel Bánh Mì Huỳnh Hoa in 26 Le Thi Rieng Street. Dit is niet helemaal mijn ding, het (overigens perfect gebakken) broodje is gesmeerd met paté en gevuld met allerlei soorten ondefinieerbaar vleeswaar. Verder is het rijkelijk belegd met rauwkost en verse koriander. De studenten die hier hun lunch halen vinden het prachtig om een paar Engelse woorden met ons te wisselen en helpen ons graag bij onze bestelling.

Dan is het tijd voor misschien wel ons favoriete gerecht in Vietnam. Phở, een heldere boullion getrokken van specerijen en kip of rund. Heel anders dan de kippensoep die we in Nederland kennen maar ook totaal niet te vergelijken met bijvoorbeeld de Tom Kha Kai in Thailand. Door specerijen als steranijs en kaneel krijgt de bouillon een uitgesproken smaak. Als garnering gebruiken de Vietnamezen royale hoeveelheden aan verse groenten en kruiden zoals taugé, koriander en munt. De lekkerste phở  vinden wij bij Phơ Hữu  op de 58 Cửu Long. Dit restaurantje ligt een stuk verder van ons hotel en dus nemen we een taxi. Als we naar binnenlopen zien we de grote ketels al op het vuur staan. We gaan zitten op de plastic stoeltjes en bestellen allebei een stomende kom van de heerlijke soep.

Eigenlijk is het wel genoeg geweest zo, onze buikjes zijn rond maar onderweg naar ons hotel komen we nog een klein straattentje tegen. Fel gekleurde tafeltjes en stoeltjes sieren de stoep. Er worden hier gehaktstaafjes van de barbecue klaar gemaakt. Het is varkensgehakt, wat normaal niet echt tot onze favourieten behoord maar dit is zo lekker op smaak gebracht met allerlei specerijen en kruiden dat we de verrukkelijke geur niet kunnen weerstaan. Het is een heel spektakel want als je voor nog geen euro een portie besteld, zetten ze meteen de hele tafel vol met bijzondere bijgerechten. Sausjes, verse kruiden en een soort noodle kussentje. Je rolt je eigen mini wrap en smullen maar. De politieagenten die naast ons hun lunch zitten te verorberen vinden het maar wat interessant dat wij naast ze zitten.

Na een late lunch rollen we bijna terug naar ons hotel. Veel tijd om bij te komen is er echter niet, want dezelfde avond hebben we met Charlie afgesproken die we eerder die dag bij het verse fruit ontmoette. Samen met zijn vriendin haalt hij ons op bij het hotel. Ieder hebben ze een scooter, Marc mag bij Charlie achter op en ik bij zijn vriendin. Dit zijn van die momenten waar je af en toe even twijfelt of je wel zo naïef moet zijn, maar gelukkig geven we Charlie en zijn vriendin het voordeel van de twijfel want er volgt een fantastische avond. Als pro’s manoeuvreren ze hun scooters door de wir war van verkeer. Ontzettend knap.

Wij zijn ons gevoel voor richting al lang kwijt als we aan komen bij een straat vol met eettentjes. Iedereen zit pal aan de autoweg aan lage tafels te eten. Charlie heeft een tafel gereserveerd en laat meteen een schaal met ijskoud bier brengen. Heineken, want daar schijnen wij Nederlanders van te houden… Charlie is hier kind aan huis en het zou ons niks verbazen als hij ook op de VIP lijst staat. Langs de kant van de weg staan enkele danseressen met een ghetto blaster wat schunnige dansjes te doen, na het optreden delen ze lollies uit in de hoop voor een klein fooitje. Dat is natuurlijk ook een manier. Er komt de hele avond geen menukaart op tafel en we vertrouwen volledig op Charlie. Dat lijkt een goede beslissing te zijn want na een heerlijk voorgerecht van verse garnalen komt de ober met een levende paling aan tafel. Charlie keurt het arme dier en voor we het weten beland hij in de soeppan die op onze tafel staat. Het blijkt een sweet en sour soep te zijn vol met verse groente en dus hele verse paling. Ontzettend bijzonder en lekker. Een keuze die we zelf waarschijnlijk niet hadden gemaakt, als we überhaupt al een restaurantje als dit zouden hebben kunnen vinden. De smaken passen zo goed bij elkaar een de paling is zo vers. Wij zijn helemaal verkocht! Het meest bijzondere aan het hele verhaal is misschien nog wel dat we van Charlie geen cent mochten betalen. Wat een gastvrijheid, we voelen ons er eigenlijk een beetje ongemakkelijk bij. Als Charlie en zijn vriendin ons weer netjes thuis afleveren vragen we naar zijn Facebook. Hij schijnt voor zaken wel eens in Nederland te zijn, en we zouden hem graag uitnodigen om ook eens bij ons te komen eten. Maar nee, hij wil er niks van weten, en is als de dood dat hij ons tot last zou zijn. Voor we het weten is hij gevlogen en blijven wij met open mond achter…

Onze buikjes zijn rond en Saigon heeft ons niet laten zitten. Wat een fantastisch foodie paradijs! Ben jij wel een in Ho Chi Minh / Saigon geweest? En wat is je favoriete gerecht in Vietnam?