Een rubriek waar we op zoek gaan naar de beste hotspots in town! Tijdens onze reis willen we op zoek naar het beste van het beste als het aankomt op lokaal eten. Dat betekent niet luxe of duur, maar we gaan opzoek naar authentieke recepten en gerecht van het land of plaats waar we zijn. Om de rubriek goed te kunnen vullen zal ik zowel terugblikken op lekkernijen die we op één van onze vorige reizen ontdekte als nieuwe hidden gem’s met jullie te delen. Van de lekkerste Pho van Saigon tot de beste pie van Nieuw Zeeland. Hebben jullie ook zo’n lijstje met de lekkerste gerechten onderweg? Wij zijn heel benieuwd!

Soms gaat het ver en zoeken we uren lang op internet naar dat ene verborgen restaurantje waar de locals komen en soms struikelen we er over als we het niet verwachten. Het is altijd een verassing en het valt soms tegen. De krenten in de pap delen we met jullie!

Een kleine maand spendeerde we op het eiland van de Goden, Bali. Onze intentie was om het lekkerste van het lekkerste te proeven wat dit eiland te bieden heeft, en dit natuurlijk met jullie te delen. Wat zijn de hoogtepunten en wat viel een beetje tegen?

 

Streetfood

Gewoon lekker bij een tentje op straat eten. Het interieur ziet er vaak niet al te florissant uit maar de smaak doet er niet voor onder. Zeker in Seminyak verbaasde wij ons over de prijsverschillen. Een Nasi bij een zaak als het W Hotel kost vaak 10-15 euro, maar bij een klein tentje ertegenover betaal je letterlijk één tiende van de prijs. Het ziet er natuurlijk niet chique uit maar de smaak is verbluffend. Eten jullie weleens bij straattentjes op reis? En wat is je ervaring?

Met een chef als reisgenoot zorgen we natuurlijk wel altijd even dat we een blik in de keuken kunnen werpen. Ziet het er hygiënisch uit? Zijn de producten vers? Zitten er meer mensen te eten? Dus ja, eten op straat in Bali kan, maar het is niet zo schoon en uitgebreid als bijvoorbeeld Thailand, althans, dat vonden wij.

IMG_6345
IMG_6854

 

Verse vis op de Gili eilanden

We hadden prachtige herinneringen aan de Gili eilanden, en dan vooral Gili Air. Voor mij was het alweer de derde keer. Helaas hebben we dit keer een paar kleine tegenslagen moeten trotseren. Het duiken, de rede dat we weer naar de Gili’s toe wilden gaan, zat er even niet in omdat Marc een oorontsteking onder de leden had. Het weer zat een beetje tegen, en dan is het eiland toch wel erg klein en beperkt. Gelukkig vielen de stranden en de lokale restaurantjes niet tegen en hebben we daar optimaal van kunnen genieten. Voor ons draait het eten op de Gili’s om verse vis. Tijdens zonsondergang stallen alle restaurants hun vangst van de dag uit. Prijzen zijn per 100 gram vermeld en je kunt zelf kiezen wat je aanspreekt en op welke manier je de vis bereid wil hebben. Al snel zien we de verschillen. Het ene restaurant ziet er chique uit maar vraagt veel voor de vis, het andere heeft de vis weer niet gekoeld liggen maar is spotgoedkoop. Tijdens ons verblijf op Gili Air proberen we verschillende zaakjes. Eerst gaan we voor veilig en eten we bij Scallywags. Redelijk aan de prijs maar heerlijk zitten en goed bereidde vis met een uitgebreid salade buffet. Voor een uitgebreide maaltijd (2 voorgerechten en snapper van de barbecue) betalen we ongeveer €24,-. Een paar dagen later besluiten we een ander restaurant te proberen. Chill Out Restaurant. We gaan wederom voor de snapper en delen vooraf de Panzarotti, waarschijnlijk een soort kruizing tussen een roti en een bruchetta, vreemd maar heel erg lekker! Ook dit keer is de snapper heel erg lekker (tip: hou je niet van een overdaad aan knoflook, vraag de saus dan apart) en wordt deze vergezeld met een royaal bord salade en een gepofte aardappel. Dit keer betalen we net 15 euro.

Oh en totaal niet Balinees maar wel heel erg lekker is The Mexican Kitchen aan de andere kant van het eiland! Lekker voor de afwisseling.

IMG_6664

Donkere luchten op de Gili’s

Rijsttafel

Eigenlijk is rijsttafel natuurlijk een Nederlands begrip, maar we weten denk ik allemaal wel wat we ermee bedoelen. De rijst, (wit, geel, of rood) wordt geserveerd met een selectie van verschillende bijgerechten. Bij de lokale warung is dit vaak te vinden onder de noemer Nasi Campur. Een aantal vielen tegen, en smaakte niet vers. Café Wayan in Ubud deed een goede variant waar ik jullie al eerder over vertelde, maar voor ons is Bu Mi de nummer één geworden. Een kleine warung in het dorpje Canggu. Je kiest de rijst om vervolgens langs de vitrinekast met wel 50 verschillende gerechten te lopen om aan te wijzen wat je wilt. Hoe ze de prijs berekenen is ons niet helemaal duidelijk. Het is een waar paradijs voor vega’s want het grootste gedeelte is vegetarisch (Crispy Tempe is heaven!) Voor een heel erg vol bord betaal je zo’n 35.000 IDR wat neer komt op €2,50. Ook de verse sapjes zijn van harte aan te raden.

bumi

Welke gerechten je absoluut niet mag missen bij een bezoek aan Bali:

  • Corn fritters
  • Gado Gado
  • Nasi Goreng
  • Mie Goreng
  • Nasi Campur
  • Loempia’s op het strand van Sanur
  • Lemonsquash
  • Satey Ayam
  • Tempe Goreng
  • Soto Ayam

sanur (1)

 

Share: